خلوت دل

جایت اینجا خالیست ای امید من به زندگی . ای که وجودم زوجودت به وجود آمده , ای گیرنده دردهایم

ای عاشق شبهای تنهائیم , کجایی ای انشعاب دهنده خوبیها , هضم کننده مشکلات و ترشح کننده خوشیها

وجودم را با وجودت آغاز نمودم و زندگیم را همراه و هم پای زندگیت کردم در کنارت شکفتم و رشد کردم.

در تکاپو بودم تا بیابمت اما این پیدایش حاصل نشد تا اینکه گمت کردم.

بله , چطور می توانم فراموش کنم که با هر قدمی که برزمین می گذاشتم هزار دردت را می خریدم و هزار عضوت را از قید و بند آزاد می نمودم.

چطور می توانم فراموش کنم که جانت را به جانم وصل کرده بودی و با هر نفسی که فرو می بردم می مردی و با هر بازدمی زندگی را آغاز می نمودی.

نمی خواهم گزاف گویی کنم فقط بگویم عاشقت هستم و زندگی بدون تو برایم مشکل است , بدون تو خانه هیچ صفایی ندارد.

       "ای عاشق بی ریا , رفیق بی کلک , و ای سلطان غم , مادر"

                                                    م.غریب