فراغ

وقتی که عشق از هم جدا شه , زندگی خیلی خرابه

وقتی عشق دلم تو آسمون پرواز کنه , زندگی من از هم می پاشه

عشقی که تو قلبم هیچ چیزی کم نداره

فقط با یه خنده همشون روبه راه می شه

وقتی که از در عشقم رد می شه , زندگی فقط برام سرد می شه

درون عشقم زندگی پیدا نمی شه

چشمه ی زندگی کم کم خشک می شه

باغ و بستان ناگهان در خواب می شه

وقتی که باغ و بستان در خواب شد چراغ دلم خاموش شد

وقتی بارون می باره توی لحظه ها لب ها به صورت می درخشه

لبها از تشنگی می میرن دل به او عشق می ورزد.

                                                حامد