عزیزم - روزها در کنار هم بودیم - در غمها و شادیهایمان شریک , با تو از همه چیز گفتم.
وتو چه ریاضی گونه تحلیلگرانه مرا به صبوری دعوت کردی.
و تو نیز سکوت داشتی که خود نیز فریادی بر دردها بودی ومرهمی بر دل عبرت بین من.
شاید گذر زمان - نشانی از پرواز پرستوها و اوج موفقیتها برایمان باشد.
البته برای تو که صد البته
امید است لااقل ثبت در کامپیوترت بمانم.
"امین یا رب العالمین"
دوستت دارم ای همیشه یاد من.
ثریا
